«ممیزی» آفتی است که بین سینما و زندگی فاصله می‌اندازد/ ممیزی سلیقه‌ای منجر به از بین رفتن بازار می‌شود

  به گزارش «فرهیختگان»،  علیرضا داوودنژاد که سابقه چندین دهه فیلمسازی را در کارنامه خود دارد، آسیب‌های ناشی از ممیزی را کمی فراتر به چالش کشید و آن را به ساحت جامعه بسط داد.

داوودنژاد به «فرهیختگان» گفت: «ما باید این اصل را بپذیریم که بین سینما و زندگی، حتما رابطه تنگاتنگی وجود داشته باشد. «ممیزی» چه از نوع پیش از انقلابش، چه از نوع دهه شصتی‌اش و چه از نوع سال 99، آفتی است که بین این دو فاصله می‌اندازد. این سبب شده سینما از زندگی ایرانی دور شود و زندگی ایرانی نیز از سینما دور شود. همین جریان سبب شده سینمای ما به سمت تقلید از فیلم‌های وارداتی برود که این اقدام در طول زمان به تکرار، ملال و ورشکستگی منجر می‌شود. این اتفاق درکنار ناامنی بازار موجب شده بازار سیاه همه‌جا را فرا بگیرد و فیلم‌های وارداتی، فضای سینما کشور را پوشش دهد.»

این کارگردان پیشکسوت ادامه می‌دهد: «مسبب بخش اعظمی از این اتفاق‌ها، ممیزی‌های بی‌دلیل و سلیقه‌ای است که همچنان انجام می‌شود. ناامنی بازار هم به کمکش می‌آید تا ورشکستگی جریان تولید داخلی رقم بخورد و آن‌چیزی که به‌جا می‌ماند تسلط فیلم‌های وارداتی ترک، هندی، کرهای و آمریکایی است. این دوستانی که در شورای پروانه نمایش هستند را بنده نمی‌شناسم فقط به آنها می‌گویم که هرگونه ممیزی سلیقه‌ای منجر به از بین رفتن بازار می‌شود و این اتفاق سبب می‌شود سینمای ما، رابطه‌اش را با زندگی ایرانی ازدست‌رفته ببیند و به همین دلیل به‌سراغ تقلید و تکرار می‌رود؛ چیزی که در طول این سال‌ها بلای جان بسیاری از فیلمسازان عمدتا جوان ما شده است.»