به گزارش «فرهیختگان»،  علیرضا داوودنژاد که سابقه چندین دهه فیلمسازی را در کارنامه خود دارد، آسیب‌های ناشی از ممیزی را کمی فراتر به چالش کشید و آن را به ساحت جامعه بسط داد.

داوودنژاد به «فرهیختگان» گفت: «ما باید این اصل را بپذیریم که بین سینما و زندگی، حتما رابطه تنگاتنگی وجود داشته باشد. «ممیزی» چه از نوع پیش از انقلابش، چه از نوع دهه شصتی‌اش و چه از نوع سال 99، آفتی است که بین این دو فاصله می‌اندازد. این سبب شده سینما از زندگی ایرانی دور شود و زندگی ایرانی نیز از سینما دور شود. همین جریان سبب شده سینمای ما به سمت تقلید از فیلم‌های وارداتی برود که این اقدام در طول زمان به تکرار، ملال و ورشکستگی منجر می‌شود. این اتفاق درکنار ناامنی بازار موجب شده بازار سیاه همه‌جا را فرا بگیرد و فیلم‌های وارداتی، فضای سینما کشور را پوشش دهد.»

این کارگردان پیشکسوت ادامه می‌دهد: «مسبب بخش اعظمی از این اتفاق‌ها، ممیزی‌های بی‌دلیل و سلیقه‌ای است که همچنان انجام می‌شود. ناامنی بازار هم به کمکش می‌آید تا ورشکستگی جریان تولید داخلی رقم بخورد و آن‌چیزی که به‌جا می‌ماند تسلط فیلم‌های وارداتی ترک، هندی، کرهای و آمریکایی است. این دوستانی که در شورای پروانه نمایش هستند را بنده نمی‌شناسم فقط به آنها می‌گویم که هرگونه ممیزی سلیقه‌ای منجر به از بین رفتن بازار می‌شود و این اتفاق سبب می‌شود سینمای ما، رابطه‌اش را با زندگی ایرانی ازدست‌رفته ببیند و به همین دلیل به‌سراغ تقلید و تکرار می‌رود؛ چیزی که در طول این سال‌ها بلای جان بسیاری از فیلمسازان عمدتا جوان ما شده است.»